MALESEF UNUTTUK (1 EKİM 1995)

Evinde oturmuş hasretle babasını bekleyen küçük Mehmet’i MALESEF UNUTTUK

Dükkanını kapatıp yorgun bir şekilde evine, sevdiklerine gitmeye hazırlanan Bülent abiyi MALESEF UNUTTUK

Camide akşam namazını kılarken beton parçaları altında kalan Bayram emmiyi MALESEF UNUTTUK

Maalesef unuttuk yaşadığımız acıları, kayıpları, hüzünleri…

Unutmadık dedikçe neyi unutmadığımızı unuttuk!.

Yıkılan eski belediye binamızı ve oradaki anılarımızı unuttuk.

Kızılay sinemasını unuttuk, gençlik yıllarımızı geçirdiğimiz, eğlendiğimiz MALESEF UNUTTUK

Depremden kurtulup panikle caddeye fırlayarak trafik kazasında kaybettiğimiz Hasan amcayı MALESEF UNUTTUK

Dinar lise binamız vardı bölgenin köklü eğitim kurumlarından o muhteşem heybetiyle yıkıldı, anılarımız yıkıldı, yıkıldık MALESEF UNUTTUK

Dinar’ın o eski caddeleri, sokakları vardı, samimi, candan, birbirine bağlı insanları vardı, özlüyoruz MALESEF UNUTTUK

Unutmak da büyük bir nimet aslında ama acıları unutup acılarımızı yaşama sevincine dönüştürüp hayata daha sıkı sarılabilirsek unutalım her şeyi.

MALESEF UNUTTUK 1 EKİM 1995 Dinar Depremini.

Tüm deprem şehitlerimiz saygıyla, rahmetle anıyoruz.

1 EKİM 2019